Niech
Ai =
Obieramy zmienne kinematyczne, gdy para kinematyczna jest :
a) obrotowa – zmienną kinematyczną jest Θi
b) przesuwna – zmienną kinematyczną jest αi
Przykładowo ( dla manipulatora stanfordzkiego )
I | Θi | di | ai | αi |
1 | var | d1 | a1 | α1 |
2 | var | d2 | a2 | α2 |
3 | Θ3 | var | a3 | α3 |
4 | var | d4 | a4 | α4 |
5 | var | d5 | a5 | α5 |
6 | var | d6 | a6 | α6 |
Macierze dla manipulatora stanfordzkiego
A1(Θ1), A2(Θ2), A3(d3), A4(Θ4), A5(Θ5), A6(Θ6)
Dla par kinematycznych klasy piątej
qi = Θi dla pary obrotowej
qi = di dla pary translacyjnej
Czyli
dla N stopni swobody manipulatora.
Przykładowa macierz wyrażająca pozycję i orientację drugiego układu względem bazowego :
T2 = A1(q1) A2(q2)
Znając q(t0) można określić pozycję i orientację manipulatora w chwili t0.
Gdy dany jest wektor q na jego podstawie znajdujemy wektor położenia manipulatora
q → [ xCS yCS zCS a b c ]T
gdzie
xCS
yCS współrzędne początku lokalnego układu współrzędnych ( w układzie globalnym )
zCS
a
b kosinusy kierunkowe, kąty Eulera, dwa kąty i oś
c
następna » |
---|